#3 Kevin en zijn hoge paard

Ik ontmoet Ahmed bij Wij 3.0 in Utrecht. Hier komen daklozen voor hun dagbesteding en kunnen zij voor een euro lunchen. Terwijl Ahmed zijn boterham opeet, raak ik met hem in gesprek over zijn vriend Kevin. Hij vertelt me over hun vriendschap en waarom hij deze heeft verbroken.

Ik had vroeger een vriend die Kevin heette. Hij was een rijke jongen, met veel geld. Maar Kevin had hierdoor geen oog voor andere mensen, alleen maar voor zijn geld. Hij had geen benul van andermans problemen. Dat is vaak met mensen die veel geld hebben. Je moet een sterk man zijn, om ook met geld nederig te blijven. Maar de meeste mensen die zoveel geld hebben, zijn niet nederig. Denk ik.

Kevin kon voor zichzelf zorgen, maar hij keek niet om naar zijn twee vrienden die geen geld hadden. Maar af en toe moet je van jouw hoge paard afstappen. Kevin was niet emotioneel volwassen en daardoor kon hij dat niet inzien. Als ik een gesprek met hem voerde, kapte hij dat na een half uur af. Dan verveelde hij zich en wilde hij niet meer luisteren. Hij wilde alleen het gesprek aan gaan met mensen waarvan hij kon ‘winnen’. En dat was bij mij niet het geval. Ik heb de vriendschap verbroken. Dat was niet makkelijk. Zijn vrouw zat ook in onze vriendengroep en die spreek ik nu ook niet meer. Haar mis ik soms nog wel.

Door andere mensen een goed leven te wensen en te helpen waar ik kan, hoop ik een goede link te leggen met mijn maker. Ik ben Moslim en mijn enige wens is om een goede link te leggen met God. Dit doe ik door andere mensen mijn tijd te geven en door te luisteren naar hun verhalen en problemen. Maar niet iedereen stelt zich kwetsbaar op, waardoor ik niet altijd kan zien of iemand hulp nodig heeft. Mensen hebben toch nog een soort schaamte.